Adoracja dla Życia

Z ks. Remigiuszem Lotą, moderatorem Wspólnoty Bożego Ojcostwa, rozmawia Izabela Kozłowska

Od kilku miesięcy Wspólnota Bożego Ojcostwa zaprasza co miesiąc do „Adoracji dla Życia”. Jak zrodził się pomysł na taką formę modlitwy w intencji życia?

- Od początku istnienia Wspólnoty Bożego Ojcostwa w jej misję i charyzmat wpisana jest wielka afirmacja Życia jako największego daru, jaki otrzymaliśmy od Stwórcy. W swojej „małej regule życia i działania” mamy zapisane, że „pragniemy realizować we Wspólnocie Bożego Ojcostwa powołanie całego Kościoła do stawania się ludem życia i dla życia, poczuwając się do obowiązku głoszenia Ewangelii życia, celebrowania jej w liturgii i w całym naszym życiu oraz służenia jej poprzez różne inicjatywy i za pośrednictwem struktur, które mają być dla niej oparciem i narzędziem promocji (por. „Evangelium vitae″ 78-79). „Adoracja dla Życia″ jest jedną z takich inicjatyw towarzyszenia ludzkiemu życiu, szczególnie tym wszystkim, którzy nie rozpoznają w Bogu swojego Ojca, a w życiu – bezcennego daru.

Co wyróżnia „Adorację dla Życia″ spośród innych spotkań modlitewnych?

- „Adoracja dla Życia″ jest czymś więcej niż samym tylko spotkaniem modlitewnym. Jest spotkaniem podobnym do spotkania Jezusa z Samarytanką przy studni (por. J 4,6n). Studnia Jakubowa jest tam symbolicznym miejscem spotkania Boga ze zmęczonym człowiekiem, dla którego życie stało się jedynie czerpaniem wody w środku dnia. I to takiej wody, która nie gasi pragnienia ani nie ożywia.

Na „Adorację dla Życia″ zaproszeni są wszyscy zmęczeni życiem. I bardzo spragnieni. I tak jak studnia Jakubowa wydaje się jednym z niewielu miejsc, których Samarytanka się nie boi i w którym znajduje być może odrobinę bezpieczeństwa, tak w zamierzeniu naszym jest, aby „Adoracja dla Życia″ była takim miejscem odpoczynku, miejscem „bezpiecznym″, Domem Ojca, otwartym na dialog i autentyczne spotkanie z człowiekiem. Często na spotkanie przychodzą osoby, które nie są od razu zdolne ani przygotowane do przyjęcia orędzia o Ojcowskiej miłości Boga i o darze prawdziwego Życia, które rodzi się ze śmierci Chrystusa. Dlatego, oprócz modlitwy, która jest sercem „Adoracji dla Życia″, proponujemy także możliwość rozmowy, słuchania, towarzyszenia czyjemuś życiu, uwzględniając często najpierw naturalne dobro człowieka, jego życiową sytuację, doświadczenia religijne, poszukiwania, niepokoje, by dopiero wówczas zetknąć go ze Słowem Bożym, z orędziem o Bożej miłości. 

Dopiero bowiem w klimacie wolności i otwartości może nastąpić wypowiedzenie tego, co nosimy w sobie najgłębiej, i uwolnienie od ciężarów, które dźwigamy, a które stają się dla nas pasmem niepokoju i umęczenia. Tworzeniu tego klimatu pomaga cisza, silentium sacrum, które obowiązuje podczas całego spotkania.

Jak ona przebiega?

- „Adoracja dla Życia″ rozpoczyna się w kaplicy domu Wspólnoty Bożego Ojcostwa (zwanym Domem Ojca) Mszą Świętą o Miłosierdziu Bożym. Posługując się dalej metaforą studni, od samego początku pokazujemy sobie nawzajem, gdzie jest Źródło, i gromadzimy się wokół niego jako lud życia i dla życia. Od samego też początku stajemy bez udawania: jako spragnieni życia, z pustymi rękami, często z „suchym wnętrzem″ i niegojącymi się ranami. Nade wszystko z tęsknotą za powrotem do Ojca… Widzialnym znakiem i wyrazem tej tęsknoty są intencje, które na początku Mszy Świętej można wypisać na kartce i przynieść na ołtarz (można także taką intencję przesłać na adres Wspólnoty Bożego Ojcostwa). Kapłan odczytuje je wszystkie na początku Liturgii i rozpoczyna modlitwę w tych intencjach, prosząc ze wszystkimi o uzdrawiającą moc Ojcowskiego błogosławieństwa.

Podczas Mszy Świętej głoszone jest Orędzie o Miłosiernej Miłości Boga. Cykl homilii zatytułowany „Skandal Miłosierdzia″ ma na celu przypomnieć wszystkim o potędze i mocy Bożej Miłości i obudzić jeszcze większe pragnienie i tęsknotę za powrotem do Ojca i Jego Domu, w którym można na nowo poczuć się dzieckiem i na nowo zacząć żyć.

Po Mszy Świętej ojcowie ze Wspólnoty Bożego Ojcostwa (czasem także matki) błogosławią wszystkich obecnych na spotkaniu, modląc się krótko za każdego i przyzywając miłości Ojca do ich życia.

Po Mszy Świętej rozpoczyna się Adoracja Najświętszego Sakramentu. Jest to kilkugodzinny czas spotkania z Tym, który jest prawdziwym Życiem i który daje Życie. Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła (por. J 4,15) – w ciszy wieczoru takie wołanie staje się prawdziwą adoracją dla Życia.

W tym czasie istnieje możliwość spowiedzi, kierownictwa duchowego, rozmowy – towarzyszenia ojcowskiego itp. Do dyspozycji jest kapłan (kapłani), mieszkańcy Domu Ojca oraz inni członkowie Wspólnoty Bożego Ojcostwa, którzy podejmują we wspólnocie posługę tzw. towarzyszenia ojcowskiego.

Pół godziny przed zakończeniem „Adoracji dla Życia″ odmawiamy wspólnie Różaniec, a potem każdy indywidualnie jest pobłogosławiony Najświętszym Sakramentem. Czasem jeszcze najwytrwalsi usiądą wspólnie z mieszkańcami Domu Ojca przy herbacie i prawie już nocnych rozmowach…

Jakim zainteresowaniem cieszą się te spotkania modlitewne?

- Do niedawna „Adoracja dla Życia″ była spotkaniem „wewnątrzwspólnotowym″. W tym roku po raz pierwszy otwieramy drzwi Domu Ojca dla wszystkich zainteresowanych taką formą spotkania i modlitwy. Za każdym razem jesteśmy zaskoczeni obecnością takich osób, na które tak naprawdę czekamy i za które się modlimy, sierot bez Ojca, ludzi, którzy żyją w świecie, nie znając Boga i nie wiedząc, że jest On ich najlepszym Ojcem. Wierzymy bardzo mocno, że „Adoracja dla Życia″ to Boża sprawa i że Ojciec sam zadba o to, aby przyprowadzić do Siebie tych, których zechce. Naszym zadaniem jest być dla nich Domem Ojca.

Dziękuję za rozmowę.